پیش بینی نشانگان وسواس اجباری در نوجوانان براساس انتقاد بیرونی والدین،مسئولیت پذیری و خودنظم بخشی هیجانی

باتوجه به پیشینه پژوهش انتقاد منجر به افزایش حس مسئولیت پذیری می شود. رفتارهای چک کردن با هدف جلوگیری از انتقاد صورت می گیرد که یکی از ابعاد خودنظم بخشی هیجانی نیز اجتناب از تنبیه می باشد. این مولفه ها در چارچوب علت شناسی اختلال وسواس در یک مدل کلی با هم ارتباط پیدا می کنند. هدف پژوهش حاضر، پیش بینی نشانگان وسواس اجباری در نوجوانان براساس انتقاد بیرونی والدین، مسئولیت پذیری و خودنظم بخشی هیجانی در بین نوجوانان 15 تا 18 سال بود. در این راستا، تعداد 547 دانش آموز با استفاده از روش خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شد. مقیاس ادراک انتقاد، پرسشنامه خودنظم بخشی هیجانی، پرسشنامه عقایدمسئولیت پذیری و مقیاس وسواس کودک و نوجوان ابزارهای این پژوهش بودند.داده های پژوهش از روش مدل سازی معادلات ساختاری تحلیل شد که نتایج نشان داد: - انتقاد بیرونی، قادر به پیش بینی بعد بیش اهمیت دهی به افکار از نشانگان وسواس است. - از بین مولفه های مسئولیت پذیری، ابعاد قوانین غیرمنعطف و بیش مسئولیت پذیری بعد مسئولیت پذیری نشانگان وسواس و مولفه های اثر (علت عمل(و بیش محافظت گری بعد برآورد خطرنشانگان وسواس و مولفه قوانین غیر منعف نیز بعد اهمیت نشانگان وسواس را به طور معناداری پیش بینی می کنند. - دو مولفه خودنظم بخشی قادرند به طور معناداری بعد مسئولیت پذیری و بیش اهمیت دهی به افکار نشانگان وسواس را پیش بینی کنند. نتایج نشان داد همسو با پیشینه تحقیق انتقاد و مسئولیت پذیری از طریق بیش اهمیت دهی به افکارمنجر به افزایش رفتارهای چک کردن شده و در نتیجه نقص در خودنظم بخشی می شود.